De liefde

Liefde'... een iets, dat moeilijk te beschrijven valt; een iets, waar elke mens naar snakt; een iets, waar eenieder van droomt; een iets, dat een gewone mens nooit of te nimmer kan ervaren, tenzij in de wereld van de eigen verbeeldingswereld. En toch ...

 ... toch is 'Liefde' een gevoel dat eenieder - op de een of andere manier - in zich meedraagt. Men proeft de smaak, maar men krijgt de vrucht ervan nooit te pakken.

Om deze reden alleen al gaf G.I. Gurdjieff aan elke beginneling de volgende raad: "Beoefen het gevoel 'liefde' eerst op dieren uit. Ze reageren beter, en op een sensitievere manier."

Ware liefde is iets in onszelf; een iets, dat totaal losstaat van ons stoffelijke lichaam en ons ego. Anders gezegd: Liefde is een toestand van 'Zijn'. Een mens die deze liefde bezit, kan over zichzelf zeggen: "Ik Ben de Liefde". Kauw deze woorden, totdat je er het sap van proeft en dan zal al wat hierna volgt niet zo zuur smaken.

Weet daarbij, dat waarheden kunnen kwetsen, niet omdat ze kwetsen, maar omdat mensen het als kwetsend ervaren. Ook Thich Nhat Hanh, schrijft in zijn boek 'Ware Liefde', dat het bewustzijn moet worden verhoogd, vooraleer men de Liefde in zichzelf kan doen ontwaken. Dit kan - volgens hem - slechts gebeuren door het aankweken van bewuste aandacht. Het is enkel en alleen dankzij 'bewuste aandacht' dat een mens in het hier-en-nu kan leven, want het is in het Nu dat een mens kan 'zijn'.

Maar, wat is 'aandacht', wat is 'zijn', en wat bedoelt men precies met 'bewust'? Het ego van de mens is uit zeer vele wispelturige persoonlijkheden, ikjes en sub-ikjes samengesteld. Kan één ikje, te midden van al die andere honderdtallen andere 'ikjes' 'bewust' zijn? Nu is de mens dit, en straks is hij dat, en morgen misschien weeral iemand totaal anders; dit, afhankelijk van de interesse van het moment, en van de prikkels die men op dat moment ontvangt. Bovendien zijn er nog mensen, die hun bewustzijn vernauwen door zich stoned te roken, of zat te drinken, enzovoorts.

Liefde... Ik schreef het reeds reeds en vermoed dat er in de gehele wereld geen ander thema zoveel wordt bezongen. Maar ook in films, poëzie, theater, en in literatuur in het algemeen wordt 'Liefde' op de een of andere manier artificieel verwerkt. Maar, indien het boek of de film goed afloopt, gaat iedereen tevreden zijn bedje tegemoet in de hoop ervan te dromen.

Liefde is dus een toestand van 'Zijn'. De gewone mens, de mens die niet 'IS', die geen liefde kent, heeft lief. Lief-hebben is, zoals het woord het zelf uitdrukt, een vorm van 'hebben'. Het past in onze materialistisch ingestelde maatschappij, waarin mensen zich met hun lichaam identificeren. Vandaag heeft die mens lief, morgen misschien niet meer, afhankelijk van het aangeboren karakter, responderend op de innerlijke, wispelturige thermostaat. Een thermostaat, die automatisch aan- of afslaat, afhankelijk van de binnenkomende prikkels.

Wie zei alweer: "Ontwaak!" - "Word wakker!" - "Ontslaap!"? Jazeker, het is moeilijk om met 'slapende mensen' om te gaan. Ik bedoel: mensen, die ogen hebben, waarmee zo onmogelijk de 'werkelijkheid' kunnen zien, en oren, waarmee ze niet kunnen horen. Om die reden is het praktisch onmogelijk de eigen werkelijkheid in te zien en de vraag 'Wie Ben Ik?' in alle eerlijkheid concreet te beantwoorden.

In een volgend nieuwsbericht zal ik de volgende woorden herhalen, zijnde: Indien je de vraag stelt 'Wie ben ik?' en jezelf met jouw lichaam vereenzelvigd, is het antwoord: "Je bent die je denkt die je bent."

De mens is niet één: hij is legio, bestaande uit honderden 'ikjes' en 'sub-ikjes', die allemaal hun eigen wensen, verlangens, lusten, dromen, begeerten, et cetera, hebben. Om die reden wordt eigenliefde, of noemt het liefde vanuit het ego, verkeerdelijk met 'ware Liefde' verward. Het is een liefde van een mens die wil bezitten: de partner, bijvoorbeeld, is zijn, of haar, eigendom. Ook daarom, bijvoorbeeld, blijven veel koppels bij elkaar: uit angst elkaar te verliezen. En, niemand houdt van een 'gemis'.

Slapende mensen leven in dromen en hun brein wordt ermee gevoed. Ze zijn zich van hun slaap niet bewust. Het is eerder een hypnotische slaap. Om die reden heeft de bezongen en beschreven liefde zoveel succes: het voedt de menselijke verbeeldingswereld - én, ze doet dromen.

De vorm van liefde waarmee een mens rondloopt, heeft 'haat' als tegenpool. Anders gezegd: die vorm van liefde kan elk moment in haar tegendeel omslaan, weliswaar met reden. "De waarheid kan slechts via ontkenning en de leugen worden ontdekt. Daarom leven we in een wereld van schijnbare tegenstellingen," zei Gurdjieff ons.

Laten we besluiten met een ander aforisme van G.I. Gurdjieff, dat zegt: "Bewuste liefde lokt gelijkaardige respons uit. Emotionele liefde lokt het tegenovergestelde uit. Lichamelijke liefde is afhankelijk van type en polariteit," wetende, dat geen mens deze woorden begrijpt.

Maar, omdat waarheden ongewild kunnen kwetsen - met de bedoeling één iemand misschien te bereiken die aan Zelfkennis wil gaan doen - en geen mens graag leest wat ik schrijf, hier zijn dan BenZel & Jessie Ware met hun nieuwste song: 'If You Love Me'.

 Bron: Spiritualia.be via Wereldgeheimen.nl