Ik ben opgevoed door de ‘eerst zien, dan geloven’-generatie. Mijn goede vader was een harde wetenschapper die mijn spirituele zoektocht niet erg kon waarderen. Voor hem telden alleen de feiten: zwart was zwart en wit was wit. Veel mensen denken zo. En waarom ook niet? Het logische, wetenschappelijk denken heeft de afgelopen eeuwen zoveel moois opgeleverd, dat het niet vreemd is dat velen deze manier van denken als de enige waarheid zijn gaan beschouwen. Niet iedereen heeft het in de gaten, maar daarmee is de wetenschap een nieuwe religie geworden. Ze is de maatlat waarlangs alles wordt gemeten, de toetssteen van onze normen en waarden. Ze is het heersende paradigma. Er zijn ook andere paradigma’s. In sommige culturen geldt bijvoorbeeld: ‘eerst geloven, dan zien’. Op een evenement van Ode sprak onlangs de Amerikaanse sjamaandeskundige Alberto Villoldo. Hij vertelde dat de wereld die wij bovennatuurlijk noemen – de spirituele of mystieke dimensie – voor de indianen in de Amazone en Peru helemaal niet bovennatuurlijk is. Voor hen is die wereld net zo reëel als een stuk pizza. Sjamanen begrijpen ook helemaal niet waarom wij het internet nodig hebben: dat is er toch allang? Contact met voorouders, spirit en totemdieren is aan de orde van de dag. Het idee dat je daar een computer nodig zou hebben om in contact te komen met andere mensen ver weg, is voor hen redelijk absurd en vooral onhandig. Een ander paradigma. Deze indianen ervaren de ‘bovennatuurlijke wereld’ als natuurlijk. Ze twijfelen niet aan het bestaan ervan en staan daarmee open voor de ervaring. Ze ‘zien’ de geesteswereld en ze ‘zien’ subtiele energieën. Ze zien het, omdat ze erin geloven.
Blijkbaar bepaalt je geloofsovertuiging voor een belangrijk deel wat je als mens ervaart. En aangezien de meeste mensen niet verder kijken dan het heersende paradigma, zien zij ook allemaal hetzelfde en houden dat beeld samen in stand. Misschien gaat het nog verder. Misschien bestaat iets pas wanneer je erin gelooft. Misschien bestaan atomen pas sinds wij erin zijn gaan geloven. Misschien werd de aarde pas rond toen we daarin gingen geloven. Misschien is de aarde voor een heleboel mensen nog steeds plat. Einstein vroeg al eens of de maan eigenlijk wel bestaat als je er niet naar kijkt. De wereld is zoals je hem ziet en de wereld wordt zoals wij denken dat die zal worden. Auto’s konden pas ontstaan toen wij (of Henry Ford eigenlijk) er in gingen geloven. Mannen liepen pas op de maan toen John F. Kennedy erin geloofde. Als het waar is dat alles waarin wij geloven reëel wordt, en als het waar is dat we alles kunnen geloven wat we willen, dan kunnen we dus ook alles creëren wat we willen. We hoeven er alleen maar – en liefst zo massaal mogelijk – in te geloven. Waar zullen we in geloven? Vanuit welk paradigma zullen we leven? Wat sluiten we uit, wat laten we toe? Wie sluiten we uit, wie laten we toe? We kunnen onze wereld zo groot maken als we maar willen, we hoeven er alleen maar in te geloven. En onthoudt: the sky is not the limit.
Bron: Wereldgeheimen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten