Wat is het veld? Vooraleer hierop een eenvoudig antwoord te geven kunnen we onszelf een andere, tweeledige vraag stellen, namelijk: ”Hoe absoluut vol is een tafel en hoe absoluut leeg is het universum?”
Op het eerste deel van deze nieuwe vraag kunnen we vandaag de dag een duidelijk antwoord geven, namelijk: we weten dat een tafel meer ruimte bevat dan ‘volheid’. Hetzelfde geldt voor onze planeet aarde: als we alle ruimte wegnemen, blijft er niet meer over dan een bol; een bol, niet groter dan een grote sinaasappel.
Wat het tweede gedeelte van de vraag betreft – wel, daar bestaat nog altijd geen eensgezindheid over. Nochtans toont de kwantummechanica aan dat er niet zoiets als een vacuüm, er niet zoiets als een absolute leegte, bestaat.
Zo beïnvloedt de maan, op een even onzichtbare manier – net als een magneet ijzervijzel aantrekt en patronen creëert - de watergetijden op onze aarde. Haar uitstralingen, weergegeven door ingebeelde krachtlijnen, raken onze planeet op een voor ons onzichtbare manier. We merken wél de resultaten.
Daarenboven heeft Einstein’s beroemde vergelijking van E = mc2 reeds het verband tussen energie en materie aangetoond. Als we de gigantische hoeveelheid energie, dat zich in de ‘lege ruimte’ bevindt, bij elkaar zouden optellen, dan zouden we tot een getal komen dat veel groter is dan de energieën die opgeslagen zijn in de werelden van materie. Het universum is dus boordevol gevuld met energie... Dus hoe ‘leeg’ zou het universum kunnen zijn?
De vermeende lege ruimte is in werkelijkheid een immense kookketel van energieën en wordt het nulpuntenergieveld, of kortweg ‘het veld’ genoemd. Het Nulpuntenergieveld is dus een oceaan van onzichtbare, microscopische trillingen dat de ruimte tussen alle dingen opvult. Alles staat dus met alles in verbinding alsof er een onzichtbaar web bestaat.
Dit nulpuntenergieveld wordt in het Engels ‘Zero Point Field’, afgekort ‘ZPF’, genoemd. Bij het absolute temperatuurnulpunt – de laagst mogelijke energietoestand waarbij alle materie is verdwenen, zodat er geacht wordt niets te zijn overgebleven dat zou kunnen bewegen, is de nulpuntenergie de hoeveelheid energie met het laagst mogelijke energieniveau.
Het absolute nulpunt van temperatuur is -273,15°C. Dichter bij het nulpunt kan de beweging van de subatomaire wereld niet komen, want dan zou er geen beweging meer zijn, eerder een soort van starre bevrorenheid, en dit is onmogelijk in de wereld van subatomaire deeltjes.
Het onzekerheidsprincipe zegt dat er echter altijd nog een bepaalde hoeveelheid bewegingsresidu over zal zijn als gevolg van de uitwisseling van virtuele deeltjes. Met andere woorden: geen enkel subatomair deeltje kan ooit tot volledige rust worden gebracht omdat het altijd een bewegingsresidu bezit en te allen tijde door andere deeltjes in zijn omgeving kan worden beïnvloed. Daarenboven impliceert het onzekerheidsprincipe dat men niet zowel de energie als de levensduur van een deeltje kunnen kennen. Het is dus niet mogelijk alle eigenschappen van een deeltje gelijktijdig te kennen, zoals zijn positie én momentum. Daarenboven kan het energieniveau van een bekend deeltje nooit worden bepaald, gewoonweg omdat het onophoudelijk fluctueert.
Deeltjes kunnen dus niet los worden gezien van de lege ruimte eromheen. Dit heeft dan ook tot gevolg dat elk deeltje deel uitmaakt van een veel groter geheel en er ook permanent door beïnvloed wordt. Zo boven, zo beneden... Microkosmos is gelijk aan macrokosmos. Wat zich in het grofstoffelijke afspeelt, gebeurt ook in de atomaire en subatomaire wereld. Het bestaan van het nulpuntenergieveld zou ook kunnen inhouden dat alle materie in het universum door middel van voor onze zintuigen onzichtbare golven met alle andere materie verbonden is.
In het kort: deze nieuwe theorie toont aan dat alles met elkaar is verbonden en in een staat van evenwicht verkeert met de rest van de kosmos. Daarbij valt op te merken dat de eigenlijke oorzaak van de stabiliteit van het universum de uitwisseling van energie is.
In de veronderstelling dat we allemaal, dankzij het Veld met elkaar verbonden zijn, zou het mogelijk moeten zijn dit immense reservoir van energie-informatie af te tappen om er informatie aan te onttrekken. Dit doet ons dan ook denken aan het Schakelbord dat Bonewits in zijn ‘Ware Magie’ illustreert. Het biochemische geheugen kunnen we dan ook gerust vergelijken met de zogenaamde Akasha-kronieken uit de Hindoeïstische en Theosofische leerstellingen. In deze Akasha-kronieken vindt men alles terug wat ooit gedaan, gedacht of gezegd is. Het werd vastgelegd, en de informatie blijft voor eeuwig en altijd opgeslagen. Van zodra je je daarop afstelt, kun je de informatie in jezelf kopiëren.
Maar, naast het primaire nulpuntenergieveld moet er nog een oceaan van secundaire velden bestaan als gevolg van fluctuerende geladen deeltjes die elk een elektromagnetisch stralingsveld uitzendt. Kortom: er moet op het gebied van het Nulpuntenergieveld nog zeer veel studiewerk worden verricht. Enkel en alleen de toekomst, die onlosmakelijk met het heden is verbonden, zal misschien meer duidelijkheid brengen over het ware wezen van Het Veld.
Bron: Spiritualia.be via Wereldgeheimen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten